Stan Serksen
trainer en coach
“Agile is voor mij geen religie. Agile is meer zoals kinderen opvoeden; Rust, Regelmaat en Reinheid. Als we verbinden brengt het rust, als we in cadans werken brengt dat regelmaat en als we alles netjes met elkaar verbinden brengt dat Reinheid. En zoiets implementeer je niet, je moet voor jezelf uitvinden wat je nodig hebt, ieder kind is immers uniek. Trek iets uit de verkleedkist, en werkt het niet? Dan stop je het gewoon terug en probeer je iets anders, experimenteer! Het gaat erom dat je elkaar leert begrijpen en een veilige omgeving creëert. Net als kinderen opvoeden dus.
Met meer dan 30 jaar ervaring behoor ik tot de oude gebakjes. Ik heb daar heel veel rollen gedaan, maar vond het grensvlak tussen business en IT altijd veruit het leukst. Nu ben ik de interne Agile Transformatie Consultant en geef richting aan de Agile transformatie. Toen een leverancier me vroeg om voor hen training te geven leek het me gedoe; een eigen bedrijf naast mijn vaste dienst. Maar uiteindelijk stapte ik toch op mijn fiets naar de KvK. Sinds Corona lag het opleiden een beetje stil, maar toen Connected Learning mij vorig jaar vroeg om voor hen te gaan trainen heb ik met veel energie de draad weer opgepakt. Want leren werkt twee kanten op. Zo stond ik vorige week nog bij het Ministerie van Justitie en hebben we samen de toepassingsmogelijkheden voor de komende paar jaar verkend. Het is ontzettend interessant om een andere organisatie van binnen te zien en ervaren hij ze met uitdagingen omgaan.
Omdat ik intern voor de overheid werk herken ik veel van de uitdagingen waar de cursisten voor staan. Ik ben wel transparant als ik geen ervaring heb met een bepaalde uitdaging; soms weet ik het ook gewoon niet. Een potje prietpraat verkoop ik niet, en ik ga niet pretenderen dat ik alle wijsheid in pacht heb. Iedere uitdaging, cultuur of situatie is uniek. Kopiëren heeft geen zin, een fantastische oplossing voor het UWV kan ergens anders een heel slecht idee zijn. In een training draag je een concept met basiskennis aan, uiteindelijk moet de cursist er zelf mee aan de slag.
Als cursisten vragen beginnen te stellen, met name de ‘hoe’ vraag, vind ik dat leuk. Dan krijg ik het gevoel dat ze er daarna ook iets mee gaan doen. En als ik zeker weet dat ze er iets mee gaan doen, dan wil ik graag contact houden. Wat ze meenemen als ze de zaal uitlopen, daar gaat het uiteindelijk om. Als de training waardevol is voor cursisten, dan is de training waardevol voor mij.”
